Voorbij labels, luisteren naar je zenuwstelsel.

We leven in een wereld vol prikkels. Licht, geluid, verwachtingen, gesprekken, notificaties, plannen, emoties… Het is niet vreemd dat zoveel mensen zich regelmatig overweldigd voelen. Toch is het opvallend hoe snel we geneigd zijn om dat gevoel te willen verklaren door een label.

• Hoogbegaafd.

• Trauma.

• Hersenletsel.

• Hechtingsproblematiek.

• ADHD.

• ASS

• Hoogsensitief

Het zijn allemaal woorden die kunnen helpen om ervaringen te benoemen. Maar ze vertellen nooit het hele verhaal. Vaak geven ze vooral dit aan: je zenuwstelsel heeft moeite met het verwerken van prikkels, en daar is een oorzaak voor.

En misschien herken jij dat ook. Misschien heb jij óók wel eens gegoogeld waarom je na een dag werken even niemand meer kunt verdragen. Of waarom je zo overweldigend moe bent terwijl je “niks bijzonders” hebt gedaan. Of waarom je, eenmaal boven, niet meer weet waarom je daarheen liep. En misschien zag je toen een lijst met mogelijke diagnoses waarin je jezelf verrassend herkende.

Mijn eigen ervaring met een label

Een paar jaar geleden kreeg ik zelf de diagnose ADHD. In eerste instantie voelde dat als een soort puzzelstukje dat eindelijk op z’n plek viel. Het gaf woorden aan mijn innerlijke chaos en naar mijn zoektocht naar balans.  Medicatie bracht rust. Maar het bracht ook iets anders met zich mee: ik viel veel af, sliep nauwelijks en voelde me steeds meer verwijderd van mezelf.Op een dag realiseerde ik me:

Ik wil niet langer medicatie gebruiken om mijzelf aan de omgeving aan te passen. Ik wil de omgeving aanpassen aan míj.

Niet om een diagnose te ontkennen. Niet omdat medicatie “slecht” zou zijn, voor veel mensen is het een enorme steun. Maar omdat ik voelde dat mijn lichaam me iets probeerde te vertellen. En dat ik niet langer om dat fluisterende signaal heen kon.

Wat als het niet gaat om het label, maar om wat je lichaam aangeeft?

Want laten we eerlijk zijn: of jouw gevoeligheid voor prikkels nu komt door ADHD, HSP, hoogbegaafdheid, trauma, hersenletsel of hechtingsproblematiek. Het eindresultaat is vaak hetzelfde:

• Je raakt sneller vol.

• Je systeem heeft meer tijd nodig om te herstellen.

• Je lijf stuurt signalen die om zachtheid vragen.

Hoe je het noemt, maakt dan eigenlijk minder uit. Wat wél uitmaakt, is dit: Kun jij luisteren naar wat jouw lijf nodig heeft? Kun je opmerken wanneer het te veel wordt, zonder oordeel? Kun je jezelf de ruimte geven om te vertragen, vóórdat je systeem vastloopt?

Ons zenuwstelsel vertelt ons voortdurend hoe het met ons gaat, maar we leven in een cultuur waarin we die signalen vooral negeren.

"Even doorzetten."

"Niet zo aanstellen."

"Je moet gewoon niet zo gevoelig zijn.”

" Niet anders dan rest zijn.”

Maar je lichaam is trouw.Het blijft fluisteren, net zo lang tot je leert luisteren.

Prikkelverwerking: het gaat niet om sterker of zwakker, maar om afgestemd leven

Een zenuwstelsel dat sneller overprikkeld raakt, is niet fout. Het is een systeem dat meer prikkels doorlaat. En daardoor vaak ook veel ziet, voelt en verwerkt dat anderen niet eens opmerken. Dat kan intens zijn, maar het is ook een kracht. Je voelt eerder wanneer er iets niet klopt. Je merkt op wanneer iemands energie verandert. Je hebt een dieper bewustzijn van sfeer, detail, nuance. Maar dat werkt alleen in jouw voordeel wanneer je jezelf toestaat om ernaar te leven. Wanneer je grenzen hebt. Wanneer je durft te kiezen voor minder. Wanneer je rust als basis ziet, niet als beloning. Wanneer je je durft uit te spreken voor jouw behoeftes.

Luisteren naar je zenuwstelsel: het begint met kleine stappen

Veel mensen denken dat je pas naar je lichaam kunt luisteren als alles rustig is. Als je agenda lichter is, je hoofd leger of je huis op orde. Maar zo werkt het niet. Je zenuwstelsel communiceert voortdurend, ook midden in de drukte. Het gaat erom dat je de signalen leert herkennen, niet dat je leven eerst perfect moet zijn. Dus nu is het de tijd om te beginnen.

Een paar voorbeelden:

• Merk op wanneer je adem hoog in je borst zit

• Voel wanneer je schouders hoog zitten

• Let op wanneer je hoofd wollig aanvoelt

• Erken zonder oordeel: ik ben vol

• Vraag jezelf: wat heeft mijn lijf nu nodig, niet wat “zou moeten”?

  
  

Je zenuwstelsel is niet ingewikkeld. Het communiceert voortdurend in helder, lichamelijk taalgebruik. Wij hebben vooral afgeleerd te luisteren.

Wil je leren hoe je overprikkeling eerder herkent?

Als je voelt dat jouw systeem vaak “te snel vol” zit. Als je merkt dat je steeds herstelt van de dag in plaats van leeft. Als je wilt snappen hoe jouw zenuwstelsel werkt- zonder labels, zonder oordeel. Dan heb ik iets voor je.

👉 In mijn gratis Herstelgids leg ik in begrijpelijke taal uit hoe je zenuwstelsel werkt, waarom prikkels soms zo hard binnenkomen en wat je meteen kunt doen om overprikkeling te voorkomen. Je downloadt de gids eenvoudig via de link in bio.

Tot slot

Voor sommige mensen is een diagnose of medicatie precies wat hen helpt, en dat mag. Iedereen heeft een eigen proces, eigen lichaam, eigen tempo. Dit is slechts míjn ervaring en mijn pad. Wat ik je vooral wil meegeven, is dit:

Je lichaam liegt nooit. En wanneer jij leert luisteren, ontstaat er ruimte, échte ruimte, voor herstel.